عوامل مرتبط با فعالیت جسمانی بر اساس "الگوی بزنف" در دانشجویان پردیس دانشگاه علوم پزشکی کرمان

مقدمه: فعالیت جسمانی یکی از مهمترین رفتارهای بهداشتی محسوب می‌شود. هدف از این پژوهش تعیین عوامل مرتبط با فعالیت جسمانی بر اساس "الگوی بزنف" در دانشجویان پردیس دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1394 بود. روش کار: در این پژوهش توصیفی- همبستگی، 480 دانشجوی دختر و پسر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده‌ها از "پرسشنامه بین المللی فعالیت جسمانی" (International Physical Activity Questionnaire) و پرسشنامه بر اساس سازه‌های "الگوی بزنف" (BASNEF Model) بود. روایی محتوا و پایایی به روش آلفای کرونباخ از طریق 5 تن از متخصصین آموزش بهداشت تعیین شد. داده‌ها از طریق نرم افزار اس پی‌ای اس نسخه 20 مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: فعالیت جسمانی افراد در 56/0 درصد کم، 1/28 درصد متوسط و 2/15 درصد شدید بود. بین متغیرهای سن، درآمد و تحصیلات با فعالیت جسمانی بر اساس آزمون اسپیرمن همبستگی وجود داشت. مهم‌ترین پیشگویی کننده‌های فعالیت جسمانی، عوامل قادر ساز و قصد رفتاری بودند. نتیجه گیری: عوامل قادر ساز و قصد رفتاری مهمترین پیشگویی کننده‌های الگو تعیین گردیدند. بعلت میزان پایین فعالیت جسمانی در دانشجویان، برنامه ریزی برای اجرای برنامه‌ها پیشنهاد می‌شود.